Jack Carter. Nie jest on geniuszem-psychopatą, nie jest też osobą pokrzywdzoną przez własne słabości, indoktrynację, społeczną kontrolę, nie jest wreszcie zaangażowany w walkę z absurdem rzeczywistości. Sytuuje się na uboczu, załatwia swoje sprawy , jest typowym egoistą i szersze problemy są mu obojętne. Jack Carter to egzekutor długów pracujący dla bukmachera w Las Vegas. Gangster. W jego życiu jednak następuje moment, który zmusza go do powrotu. Wraca do Newcastle- rodzinnego miasta, aby wyjaśnić sprawę śmierci swego brata. Hodges w swoim filmie ukazuje Cartera jako zimnego drania. Faceta, który, aby osiągnąć cel, nie będzie liczył się z niczym. Nie wyznaje on bynajmniej zasady cel nie uświęca środków. W ogóle tematyka sakralna nie ma żadnego związku z Carterem. Jego motto to raczej Niegodziwy cel , niegodziwe środki. Szczytny cel (wyjaśnienie prawdziwej przyczyny śmierci brata), również niegodziwe środki. Jack jest bezwzględny, zimny i okrutny dla swych wrogów. Jest także twardy i nieustępliwy. Hodges hołduje tu klasyce kina gangsterskiego, która zawsze lubiła bohaterów szorstkich, zimnych i precyzyjnie dążących do wyznaczonego celu. To, co wyróżnia Cartera to fakt , że w pewnym momencie jest on w opozycji do całego świata, podobnie jak Yossarian, jednak ma to zupełnie inne podłoże. Yossarian był inny światopoglądowo, Carter zwyczajnie zagraża interesom wpływowych osób. Narusza status quo tej rzeczywistości. Ścigając zabójców swego brata, miesza się w interesy miejscowych gangsterów, którzy najpierw chcą uczynić z niego marionetkę w swoich rozgrywkach, a później, kiedy im się to nie udaje, chcą go zabić. Carter jest antybohaterem, ale typu sam przeciw wszystkim (podobnie, jak bohaterowie westernów- postaci pozytywne). Jednak w dżentelmeńskim kinie angielskim taka kreacja wzbudziła wiele kontrowersji. Chłód, cynizm, chamstwo i sarkazm, który towarzyszył Carterowi, jest przeciwieństwem stereotypu brytyjskiej arystokratycznej flegmy. Poza tym ostatecznym celem Cartera jest zemsta, która stanowi dla niego naturalną zapłatę za uczynioną mu krzywdę. Nie odczuwa przy tym żadnych dylematów moralnych.
To, co ciekawe to rok, w którym powstał film. Początek lat siedemdziesiątych w Wielkiej Brytanii przypadł czasy kryzysu, rezygnacji i załamania społecznego. Strajki i zamieszki w przemysłowych miastach Manchesterze, Liverpoolu. To też narodziny punk rocka, czas obrazoburczych koncertów i wypowiedzi członków Sex Pistols, to również okres należący do twardych ludzi w trudnych czasach. Taką osobą była konserwatystka Margaret Tacher. Ten moment w burzliwej drugiej połowie XX w. stawiał na osoby silne, nie zawsze grające fair, zdystansowane, i zdeterminowane w dążeniu do osiągnięcia celu. Taką postacią był między innymi Jack Carter.