Obraz Aniele, pójdę za Tobą został namalowany około 1901 roku. Na pierwszy plan obrazu, w wielkim zbliżeniu widzimy anioła z wielkimi skrzydłami i łydkami. Jest odwrócony tyłem wiec nie widzimy wyrazu jego twarzy. Na podstawie zachowania i przestraszonej miny dziecka można domyślać się, że oblicze anioła jest surowe. Obok anioła widzimy kilkuletniego chłopca, prawdopodobnie jest to pastuszek, który pasie gęsi. Pochodzi zapewne z biednej rodziny, o czym świadczy ubiór chłopca (brudna, podniszczona sukienczyna i bose stopy). Tytuł mówi nam, że pastuszek podąża za Aniołem, który zaopiekuje się nim. Autor w obrazie połączył świat baśniowy z realnym. Scena ma charakter metafizyczny. Poprzez rząd drzew widać wyraźnie zaznaczoną linię horyzontu, który jest granicą między światem realnym a baśniowy, przebiega ona w połowie obrazu. Mimo, że kolory dzieła są jasne a nawet słoneczne, widać tu smutek i zadumę, najwyraźniej jest to chwila poważna a może nawet decydująca o dalszym życiu dziecka.