Leonardo da Vinci „Zwiastowanie” – opis i interpretacja obrazu

Obraz Leonarda da Vinci „Zwiastowanie” został namalowany we wczesnym okresie twórczości malarza tj. w latach 1470 – 1473. Dzieło przedstawia znaną z Ewangelii wg św. Łukasza scenę zwiastowania. Moment, w którym Maryja dowiaduje się o wcieleniu Chrystusa. Na pierwszy plan wysunięty jest Archanioł Gabriel, który gestem prawej dłoni pozdrawia Najświętszą Marię Pannę, przestraszoną tym nieoczekiwanym spotkaniem. Niebieski posłaniec przyklęka na znak pokory i uniżenia. Ma odkryte czoło a jego ubiór jest bogato zdobiony. Leonardo przedstawił anioła jako młodego mężczyznę, który w lewej dłoni trzyma białą lilię, symbolizująca dziewictwo Maryi. Matka przyszłego zbawiciela ma wyjątkowo piękną twarz, a poza, układ kolan i grube fałdy szat nadają postaci majestatycznego kształtu. Maryja słucha posłańca z namysłem. Jej twarz promieniuje spokojem i mądrością. Lewa ręka zastygła w geście wahania lub może powitania. Panna siedzi przy stoliku, przed otwartą księgą, została zaskoczona wizytą przy czytaniu zapewne Pisma Świętego. Błękitny płaszcz symbolizuje jej rolę w niebie. Na obrazie możemy dostrzec zamiłowanie artysty do świata przyrody, fascynacją wieczornym światłem i odcinających się sylwetek drzew, zamieniających się w cienie. Ważnym elementem są skrzydła Gabriela, wydłużone zgodnie z zasadą nauki Kościoła o naturze aniołów. Początkowo obserwując przyrodę, Leonardo namalował skrzydła przylegające do ramion i wyrastające jak u ptaków. Jednakże musiał się podporządkować autorytetowi Kościoła i przemalował je niezbyt starannie. Anioł Gabriel jest na obrazie posłańcem, który zapowiada nadejście Chrystusa, oswobodzenie ludzkości od grzechu pierworodnego.