Seth, bohater filmu „Miasto aniołów”. Seth jest jednym z cichych i samotnych aniołów, które latając nad Los Angeles zapewniają inspirację i skupienie mieszkańcom miasta. Pełni rolę opiekuna, pilnuje ludzi w pracy, by nie popełnili poważnego błędu lub, by zamiast zazdrościć innym, zaczęli myśleć o rodzinie. Niesie pocieszenie, pomoc i spokój. Może w mgnieniu oka przenosić się z miejsca na miejsce. Ukazuje się wtedy ludziom, kiedy sam tego chce. „Anioły nie są ludźmi i nigdy nimi nie były”, ale mogą się nimi stać. Widzimy tu kontrast z Biblią, gdzie wierzy się, że ludzie po śmierci będą podobni aniołom – czy dobrym, czy złym, to zależy już tylko od nich (ich zachowania). [FRAGMENT FILMU 1:30] (mówione podczas filmu: Mimo tego, co robi, sam nie jest szczęśliwy. Ponad wszystko chce czuć powietrze, ciepło, smakować wodę, czuć dotyk, trzymać za rękę Maggie, którą pokochał. „Najwspanialszy dar we wszechświecie” – wolna wola – sprawia, że dla tego wszystkiego, czego pragnie, a nie może zaznać, rzuca się z wieżowca. _ Bowiem nawet mała dziewczynka, którą po śmierci odprowadzał „do domu” pyta go: „Po co mi skrzydła, jeśli nie poczuję na twarzy wiatru?” Podczas lotu robi bilans swojego życia, przypomina sobie wszystko to, dla czego poświęca swój anielski żywot) Tak więc skacze z wieżowca, a rano budzi się „obolały i śmierdzący, i głodny, ale nie wie, że to uczucie się tak nazywa, więc jest to dziwne i bolesne, ale bardzo przyjemne”. Tak, anioł stracił swą boskość, by stać się szczęśliwym człowiekiem. Podobnie jak Giordano zachwyca się wszystkim wkoło: zapachem, kolorem, dotykiem, smakiem. Mocno przeżywa śmierć ukochanej, ale nie ma pretensji do Boga. Jak mówi: „Wolałbym tylko raz powąchać jej włosy, pocałować usta, dotknąć włosy niż zaznać wieczności bez tego.”